Broniszewice Dominikanki w DPS

Witamy w DPS Broniszewice

Dom Pomocy Społecznej w Broniszewicach liczy 56 mieszkańców. Są to chłopcy w różnym wieku i z różnym stopniem niepełnosprawności intelektualnej i fizycznej. Część z nich nie porusza się samodzielnie. Mieszkańcy Domu podzieleni są na cztery grupy ze względu na schorzenia i wiek. Grupa I to chłopcy chodzący, najstarsi wiekowo. Grupa II to chłopcy dorastający, poruszający się samodzielnie. Grupa III to grupa najmłodsza, należą do niej chłopcy zarówno chodzący, jak i leżący. Grupa IV to grupa chłopców będących w większości osobami leżącymi. Chłopcy wraz z personelem tworzą niezwykłą i barwną wspólnotę składającą się z różnorodnych osób, opartą na prawie wzajemnego zrozumienia, szacunku i miłości. Każdy tutaj jest chciany i akceptowany takim, jaki jest. Każdy też chętnie dzieli się z drugimi „tym darem, jaki każdy otrzymał” (1 P 4, 10).

Chłopcy są niepełnosprawni w stopniu w stopniu umiarkowanym, znacznym, oraz głębokim. U większości Chłopców mamy do czynienia z tak zwaną niepełnosprawnością sprzężoną. Oznacza to, że u jednej osoby występują dwie lub więcej niesprawności. Wśród mieszkańców Domu są zatem niesłyszący, niedowidzący, z zespołem Downa, osoby z autyzmem i cierpiący na epilepsję. Przeważająca część wychowanków Domu Chłopaków nie mówi lub porozumiewa się z otoczeniem za pomocą pojedynczych wyrazów. Niewielka liczba podopiecznych posługuje się w miarę poprawną i zrozumiałą mową. Ci, którzy nie mówią, komunikują się z otoczeniem w sposób niewerbalny – za pomocą gestów i mimiki twarzy. Częstym środkiem komunikacji jest również krzyk, śmiech, płacz lub posługiwanie się znakami graficznymi: makaton, piktogramy. Niektórzy Chłopcy przedstawiają swoje potrzeby w sposób pogodny. Są jednak i tacy, którzy nie okazują żadnego entuzjazmu, spokojnie czekając na kolejny punkt rozkładu dnia. Są Chłopcy nadpobudliwi i tacy, u których występuje spowolnienie ruchowe.

W Broniszewicach przebywają również chłopcy dotknięci dziecięcym porażeniem mózgowym, MPD. Niektóre z tych osób, szczególnie z Grupy IV, nie zgłaszają potrzeb fizjologicznych, przyjmują pokarmy odpowiednio przygotowane, gdyż nie u wszystkich wykształcił się nawyk gryzienia. Ci Chłopcy w największym stopniu zdani są na opiekę i pomoc opiekunów oraz personelu domu. Pomimo głębokiej niesprawności intelektualnej i niejednokrotnie słabo wykształconej mowy mieszkańcy Domu doskonale funkcjonują w towarzystwie innych i zdrowych osób. Większość z nich rozumie sens prostych poleceń, nawiązuje kontakty emocjonalne i żywo interesuje się otoczeniem.

Jakkolwiek byśmy jednak nie definiowali i klasyfikowali niepełnosprawności, należy pamiętać, iż sama wada, brak jakiejś sprawności czy rodzaj schorzenia nie tworzy jeszcze pełnego obrazu człowieka, a głębokość niesprawności nie określa jego możliwości. Osoby niepełnosprawne różnią się między sobą tak, jak wszyscy inni ludzie. Są wśród nich pedanci i bałaganiarze. Są powolni i energiczni. Jedni lubią rywalizację, inni unikają porównań. Są istoty wesołe, gadatliwe, ale są też urodzone „milczki”. Są osoby pracowite i leniwe. Są pogodne i złośliwe. Jednak wszystkie te osoby łączy jedna wspólna wszystkim ludziom potrzeba zrozumienia, akceptacji i miłości.

Wsparcie dla naszych podopiecznych

Prosimy o wsparcie finansowe dla naszych podopiecznych – płatność online

Nr konta DPS Broniszewice:
BZ WBK 97 1090 1131 0000 0001 2219 1630

Możesz wybrać cegiełkę by wspierać naszą budowę lub wpłacić dowolną kwotę.



Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.

List do Rzymian 8, 37